امکان رؤیت خدا از منظر کتاب مقدس و در ایران باستان

[hosein]

سلام
احوال شما

سوال : خدا رو می شه دید ؟آیا؟

جواب : نه نمی شه خدا رو دید . اول اینکه : خدا رو از روی نشونه هاش باید دید . یعنی مثلا توی سیمِ برق ، برق وجود داره . می شه دید ؟ نه . پس از کجا می فهمی برق توش هست ؟ از اینکه لامپ روشن می شه ، معلوم می شه که برق توش هست .

یعنی از نشونه و آثارش می شه فهمید . خدا هم همینه .

دوم اینکه : اصولا با این چشم وسایل مادی رو می‏بینیم .یعنی یه چیزی که جا و زمان و حجم و مکانِ محدود داره می شه دید . نه خدایی که هیچ کدوم رو نداره و خالق اینا هست .

و اینکه : چیزای مجرد رو نمی شه دید . مثلا روح .

یه چیز دیگه : داداش !

حتی بعضی موجودات رو هم نمی تونیم ببینیم . مثل هوا ، یا بسیاری از گازها و عناصر یا انواع انرژی‏ها

ولی با چشم دل می شه اون رو دید .همون اثر و نشونه ها رو می گم .

اما خب ! توی کتاب مقدس نوشته که : امکان رؤیت خدا با چشم سر هم هست .


در عهد قدیم، سفر پیدایش چنین آمده است:
«یعقوب گفت: در اینجا من خدا را روبرو دیده‌ام و با این‌ وجود هنوز زنده هستم. پس آن مکان را فنیئیل ( «چهره خدا») نامید.» ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس، پیدایش 32: 30.

اما عهد جدید امکان دیدن خداوند را محال می دونه.

یوحنا در انجیل می‌ گه که هیچ‌کس قادر به دیدن خدا نیست:

«کسی هرگز خدا را ندیده است؛ اما عیسی، فرزند یگانه خدا، او را دیده است زیرا همواره همراه پدر خود، خدا می‌باشد. او هر آنچه را که ما باید درباره خدا بدانیم، به ما گفته است.»ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس،، خروج 33: 11.

یعنی اولش گفتن خدا رو نمی شه دید ولی بعدش گفته می شه .


توی ایران باستان هم این جوری بوده ها . مثلا :

در زمان ساسانیان که حکومت دینی زرتشتیان به حساب می آید، مواردی از تجسم اهورامزدا دیده می شود.

تجسم اورمزد در حجارى نقش رجب، كه حاكى از جلوس پسر او شاهپور اول است، که پادشاه را در حالى نشان مي‌دهد، كه حلقه سلطنتى را از دست خداى بزرگ اوهرمزد مي‌گيرد. اين تصوير به تقليد مجلس جلوس اردشير در نقش رستم ساخته شده است. در اينجا هم پادشاه و خدا سوار اسب هستند و لباس آنان در هر دو جا يكسان است.
نظر شما چیه