علم ستیزی تنها معجزه‌ باب

[hosein]

سلام

احوال شما

سوال : علم ستیزی تنها معجزه‌ باب بوده ؟ این یعنی چی؟

جواب : علی‌محمد شیرازی که خودش رو ناسخ اسلام می‌دونست، نوشته‌جاتش رو به عنوان تنها معجزه و دلیل حقانیتش معرفی ‌نمود.

چنان که مدعی بود: «مَن استدلَ بِغیر کتاب الله و آیات البَیان و عَجزَ الکل عَن الإتیان بِمثلِها فَلا دَلیلَ لَهُ و مَن یروی معجزةً بِغَیرها فَلا حُجةَ لَه... (1)

ترجمه : هرکس به غیر از کتاب خدا و آیات بیان که همه از آوردن آن ناتوان‌اند استدلال کند، دلیلی برایش وجود ندارد و هرکس معجزه‌ای غیر از آیات بیان (برای من) قائل شود، حجتی ندارد. به غیر از آیات به چیزی استدلال نکنید؛ پس هرکس که به آیات استدلال نمی‌کند، دانشی ندارد».

اما راسی راسی چطوری می‌شه آثار و نوشته‌جات علی‌محمد شیرازی رو به عنوان تنها معجزه‌ی او پذیرفت در حالی که تنها معجزه‌اش، سرشار از مطالبی متناقض، ضدعقلانی و سخیف هست.

مثلا اینکه :

اول: علی‌محمد شیرازی در کتاب بیان، مالکیت بیش از 19 کتاب را بر پیروان خود حرام اعلام کرده و برای سرپیچی از این دستور، مجازات مالی تعیین کرده است.(2)

بنابراین دستور، می‌بایست اکثر قریب به اتفاق کتاب‌های علمی نابود شوند.

دوم: در تنها معجزه‌ی علی‌محمد شیرازی آمده است که تدریس هیچ علمی غیر از نوشته‌جات باب جایز نیست: «یا مَعشَر العُلماء ان الله قد حرَّمَ علیکُم بعدَ هذا التَدریس فی غیره (3)

ترجمه : ای علماء، خدا پس از این (کتاب بیان) تدریس غیر آن را بر شما حرام کرده است».

پس بنا به دستور باب می‌بایست تمامی علوم تجربی، فلسفی، صنعت و... کنار گذاشته می‌شد.

سوم: وی در کتاب به ظاهر الهی‌اش هرگونه معامله و استعمال دارو را ممنوع اعلام داشته است: «أنتُم الدواء ثُم المُسکرات و نوعها لاتَملکونَ و لاتَبیعون و لا تَشتَرونَ و تَستعملون... (4)

ترجمه : دارو، مسکرات و مشابه آن را مالک نشوید، نفروشید، نخرید و به کار نبرید مگر آن‌چه را که دوست دارید بسازید!».

بنابراین علم پزشکی و داروسازی نیز باید کنار گذاشته می‌شد.

اما جالبه که بدونیم

علی‌محمد شیرازی در کتاب بیان، بقای حدود 1511 تا 2000 ساله‌ی آیین خود و لزوم عمل به احکامش را پیش‌بینی کرده بود.(5)

سوال :

اگه همه جهانیان به چنین احکامی عمل می‌کردند، سرنوشت بشر امروز چه جوری بود؟

نظر شما چیه
-------------------------------------------------
(1) علی‌محمد شیرازی، بیان عربی، ص 25.؛
(2)علی‌محمد شیرازی، بیان عربی، ص 55.
(3) علی‌محمد شیرازی، احسن القصص (تفسیر سوره‌ی یوسف)، سوره‌ی 27.
(4) علی‌محمد شیرازی، بیان عربی، ص 42.
(5) جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: بهاء الله و مقام من يظهره اللهي