شاهنامه دروغ نيست

[hosein]

سلام

احوال شما

سوال : شاهنامه دروغه آیا ؟

جواب : نه . شاهنامه دروغ نيست

حكيم ابوالقاسم فردوسی در كتابی كه شاهنامه ناميده شد، حكايت زندگانی شاهان و پهلوانان نامی ايران رو به نظم درآورد. کتابی که به گفته حکیم فردوسی، سال‌ها زمان صرف آن شد تا بنایی محکم شود:

«بسی رنج بردم در این سالِ سی، عجم زنده کردم بدین پارسی» ».(1)

«پى افگندم از نظم کاخى بلند؛ که از باد و باران نباید گزند».(2)

این کتاب حاوی تاریخ مدوّن ایران به «روایت ایرانی» است.

توضیح اینکه تاریخ ایران به دو صورت (دو رَوَند) ثبت شده. یکی روایت غربی (یونانی-رومی) و دیگری روایت شرقی (ایرانی، هندی، عربی و...).

در روایت غربی (بر اساس متون یونانی و رومی) سلسله‌های پادشاهی ایران چنین است:

بومیان ماقبل آریایی > مادها > هخامنشیان (پارس‌ها) > حمله اسکندر و حکومکت جانشینان او > اشکانیان (پارت‌ها) > ساسانیان > عصر اسلامی

در روایت شرقی (با در نظر گرفتن روایات ایرانی، و با نگاه به منابع هندی و عربی و...) سلسله‌های پادشاهی ایران چنین است:

پیشدادیان > کیانیان > حمله اسکندر > اشکانیان > ساسانیان > عصر اسلامی
این روایت (روايت شرقي) در خدای‌نامه‌های عصر ساسانی به روشنی بیان شده است و شاهنامه هم بر همین امر تأیید و تصریح دارد.

فردوسی در روایت این تاریخ، اصرار دارد که چنین سِیر تاریخی، دروغ و افسانه نیست. بلکه واقعیت است: «تو این را دروغ و فسانه مدان؛ به رنگ فسون و بهانه مدان».(3)

و اینکه در این کتاب، هیچ حرفی از سلسله پادشاهی هخامنشیان و کورش و... نیست.

شاهنامه هيچ نقشی برای هخامنشيان در تاريخ ايران قائل نيست. بلكه پيشداديان و كيانيان را حاكمان واقعی ايران می‌داند. در دیگر متون ایرانی هم، کورش نه تنها شاهِ شاهان نیست، بلکه یک فرمانده نظامی و حاکمی دست نشانده از سوی كيانيان (بهمن اردشیر) بود که بر فارس حکومت می‌کرد، و به دستور او بابل (بابیلون) را فتح نمود. .(4)


نظر شما چیه
-------------------------------------------------------
(1) فردوسی، حکیم ابوالقاسم (1389)، شاهنامه، بر اساس نسخه مسکو، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی و مرکز خدمات کامپیوتری نور، شماره ثبت کتابخانه ملی: 815279. برگه 1367، بيت 49592
(2) فردوسي، حكيم ابوالقاسم، همان، برگه 1367، بيت 49591
(3) فردوسي، حكيم ابوالقاسم، همان، برگه 4، بيت 120
(4) بنگريد به «عدم تطبیق تاریخی کورش و کیخسرو»، «کورش در نگاه طبری و بلعمی» و «سخن اوستا و ناكامی باستانگرايان در تطبيق اسطوره‌ها با كورش»