زمانی که عرب چنان بود (1)

[hosein]

سلام
احوال شما

این درسته که ، زمانی که عرب ملخ می‌خورد... کورش به هرکس به اندازه خانواده اش گندم می‌داد... یعنی عدالت!


اولا : اگر واقعاً عرب این قدر حقير و ناچيز بوده، پس چه دليل داره، كه اصلا درباره ش حرف بزنیم .

دوماً : زمانی که عرب ملخ می‌خورد... کورش به هرکس به اندازه خانواده اش گندم می‌داد... یعنی عدالت!

طبيعت سرزمين عرب چنين بود، كه به علت خشكی و كمبود آب و غذا، مردم عادت غذایی خاصی داشتند، و اين نبايد موجب شود كه ما ديگر اقوام و ملل را تحقير و تمسخر كنيم. خوردن ملخ در بين عرب، مثل اینه که مثلا ديگران ما را مورد تمسخر قرار دهند که مثلا غذای بومی و سنتی ايران (مانند سيرابی و شيردان و...)رو می خورن.

این نوع غذا برای بسياری از مردم دنيا، نه تنها قابل تحمل نيست بلكه چندش آور هم هست! آيا کسی راضی می‌شوند كه مورد توهين و تحقير ديگران قرار گيرند؟!

و اینكه كورش به هر كس به اندازه خانواده اش گندم می‌داد! ادعایی كه نه تنها هيچ سند تاريخی ندارد، بلكه اسناد دقيقاً خلاف اين را می‌گويند. برای مثال اگر به الواح و اسناد دربار هخامنشی نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که کارگران ساده در عصر هخامنشی، حقوق (یا بهتر است بگوییم جیره‌ای) بسیار ناچیز داشتند و البته جیره‌ و مواجب بردگان از آنان نیز کمتر بود. بدین صورت که ۸۳ درصد مردان در ماه ۱۶٫۵ کیلوگرم و ۸۷ درصد زنان در ماه ۱۱ تا ۱۶٫۵ کیلوگرم جیره غلات داشته‌اند.(1)

هاید ماری کخ نیز نوشته است: «با دستمزد یک مَرد کارگر به زحمت می‌شد نیم کیلو نان در روز پخت!»(2)

والتر هینتس گفته است که این مردم، همچون اسیران جنگی فقط «وظیفه» داشتند و نه «حق». او همچنین اضافه می‌کند: «پیداست که زندگی یک کارگر ساده در ایران باستان یک زندگی پر رنج و نیاز بوده است.»(3)

بنابر الواح و اسناد به جا مانده، جیره‌ی یک کارگر ساده (مَرد) روزی 660 گرم نان جو و یک زنِ کارگر نیز روزی 440 گرم نان جو بوده است! (4)

این در حالی است که به نظر می رسد این حق و حقوق مربوط به کارگران نیمه آزاد (در الواح هخامنشی: grdhya ها) بوده است. اما بردگان (در الواح هخامنشی : Libap ها) جیره‌ی روزانه‌شان از این مقدار هم کمتر بود! یعنی چیزی در حدود 440 گرم نان در روز! (5)

بطور خلاصه دستمزد متوسط کارگران در حکومت آرمانی هخامنشی عبارت بوده است از یک تا دو قرص نان جو در روز! علاوه بر اینکه بنابر الواح هخامنشی در زمان داریوش، به یک بابلی اشاره شده است که در قلمرو حکومت هخامنشیان، برای یک سال بیگاری به ایلام فراخوانده شده بود.(6)

نظر شما چیه
----------------------------------------------------------
(1) پی‌یر بریان، تاریخ امپراتوری هخامنشیان، ترجمه مهدی سمسار، تهران: انتشارات زریاب، ۱۳۷۷، ج 2، ص ۹۰۰-۹۰۴
(2). هاید ماری کخ، از زبان داریوش، ترجمه پرویز رجبی، تهران، ۱۳۷۶، ص 60 - 69
(3). والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، نشر ماهی، تهران، ۱۳۹۲، ص 348 و 351
(4)والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، نشر ماهی، تهران، ۱۳۹۲، ص 347
(5) والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، نشر ماهی، تهران، ۱۳۹۲، ص 351
(6) والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، نشر ماهی، تهران، ۱۳۹۲، ص 351 ؛ نیز بنگرید به : Dandamaev,M.A , "Connections between Elam and Babylonia in the Achaemenid Period" , in The Memorial Volume of the 5th International Congress of Iranian Art and Archaeology - Tehran-Isfahan-Shiraz 11th-18th April 1968 , Volume 1 (Tehran 1972) 260