تثلیث، بدعت یا آموزه ؟!

[hosein]

سلام

احوال شما

سوال : تثلیث، بدعت یا آموزه ؟!

جواب : اولین و مهم‌ترین اصول اعتقادی بیشتر فرقه‌های مسیحی، اعتقاد به «تثلیث» است. در اعتقاد یک مسیحی، تثلیث یعنی اینکه الوهیت، مختص سه اُقنوم (شخص) است که هر اُقنوم غیر از دیگری و خود خدای کاملی است و فقط یک خدای واحد وجود دارد. ر. ک: تثلیث در قرآن و عهدین، محمد کاشانی، قم، صص 32-34

اما این اعتقاد، ضمن اینکه یک تناقض عقلی روشن است، در کتاب مقدس هم به آن تصریح نشده است. این آموزه از قرن چهارم میلادی و پس از اینکه «آتناسیوس» آن را مطرح کرد، کم کم وارد مسیحیت شد. ر. ک: تولدی نو، علی الشیخ، قم، ص 107


فرقه‌های مسیحیِ معتقد به تثلیث، برای توجیه آن به این بند از کتاب مقدس استناد می‌کنند: «پس بروید... ایشان را به اسم پدر و پسر و روح القدس غسل تعمید دهید.» ترجمه تفسیری کتاب مقدس، متی 28: 19

اما بر فرض اینکه حجیت و اعتبار کتاب مقدس را بپذیریم، این بند هیچ‌گونه صراحتی به آموزه تثلیث ندارد و تنها سه واژه «پدر»، «پسر» و «روح القدس» در کنار هم آورده شده که این دلیل بر الوهیت اونا نمی‌کنه.

نظر شما چیه