چهارشنبه سوری مالِ عربِ مالِ ایرانِ باستانِ مالِ زردشته ؟مالِ کیه؟

[hosein]

سلام
احوال شما

سوال : می شه بگید این چهارشنبه سوری مالِ عربِ مالِ ایرانِ باستانِ مالِ زردشته ؟مالِ کیه؟


در گاهشماری زرتشتی، «هفته» موضوعيت ندارد. به تعبيری صريح‌تر، در گاهشماری‌های بومی ايرانی؛ هفته وجود داشت، اما در تقويم مذهبیِ زرتشتی، هفته وجود نداشته و ندارد و اگر بخواهيم دقيق‌تر بنگريم، ورود «هفته» به تقويم‌های ايرانی در اثر نفوذ فرهنگ سامی (عربی-عبرانی) به فرهنگ ايران بود.

مری بويس، زرتشتيان، باورها و آداب دينی آنها، ترجمه ع.بهرامی، تهران: نشر ققنوس، 1391، ص 99

فی الواقع، در آيين زرتشتی چيزی به نام چهارشنبه وجود ندارد، و بالتبع، چهارشنبه سوری نيز در اين آيين وجود ندارد. خانم دکتر کتایون مزداپور از محققان صاحب‌نام زرتشتی می‌نويسند: «خیلی از آنها (جشن‌ها و آیین‌ها) هرگز زرتشتی نبوده اند، مثل چهارشنبه سوری.»

مجله‌ی هفت آسمان، بهار ۱۳۸۴، شماره ۲۵، صفحه ۱۸

موبد موبدان ايران، جهانگير اوشيدری می‌نويسد: «شک نیست که افتادن این آتش‌افروزی به شب آخرین چهارشنبه سال، پس از اسلام است، چه، ایرانیان باستان شنبه و آدینه نداشتند. چون روز چهارشنبه نزد اعراب روز شوم و نحسی بود لذا برای رفع نحسی اقداماتی می‌کردند. بنابراین چهارشنبه سوری جزو جشن‌های ایران باستان نیست.»

جهانگير اوشيدری، دانشنامه مزدَیَسنا، تهران: نشر مركز، 1389، ص ۳۳۳، ذیل عنوان «سوری»

چهارشنبه سوری (يوم الاربعاء) مربوط به عرب عصر جاهليت بوده است، و يا در بهترين حالت، تركيبی از سنت‌های بومی ايرانی و سنت‌های عرب عصر جاهلی است.

مخلص کلوم اینه که :

چهارشنبه سوری مال هیچ کسی نیست .نه زردشت و نه عرب و نه ایران باستان .

مالِ زمان جاهلیت بوده .

فقط سوال من اینه که : چرا بعضی ها از اون طرف به عرب جاهلی بد می گن و باز کارایِ عربِ جاهلی رو انجام می دن ؟

ای وای ! این دیگه چیه ؟

هاشم رضی در كتاب گاه شماری و جشن‌های ایران باستان، درباره چهارشنبه سوری می نویسد:

«ایرانیان در یكی از چند شب آخر سال جشن سوری را كه عادت و سنتی دیرینه بود، با آتش‌افروزی همگانی برپا می‌كردند.

نمی دونم چی بگم ؟

یعنی این خسارت زدن ها و چشم و پا و دست از دست دادن ها ، از قدیم بوده و بعضی ها این رو می دونن آیا ؟

می دونن که حق الناس هست ؟

یه خورده بیشتر دقت کنیم .

نظر شما چیه