تالار گفتمان بشیران
در حدیث غدیر اومده که : وال من والاه يعني هركس دوست او شود ،پس مولا درابتدای حديث هم - نسخه‌ی قابل چاپ

+- تالار گفتمان بشیران (http://forum.bashiran.ir)
+-- انجمن: معارف و اعتقادات (/Forum-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81-%D9%88-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%AA)
+--- انجمن: اهل بیت علیهم السلام (/Forum-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85)
+---- انجمن: امیرالمومنین (ع) (/Forum-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D9%85%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%B9)
+---- موضوع: در حدیث غدیر اومده که : وال من والاه يعني هركس دوست او شود ،پس مولا درابتدای حديث هم (/Thread-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB-%D8%BA%D8%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AF%D9%87-%DA%A9%D9%87-%D9%88%D8%A7%D9%84-%D9%85%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%87-%D9%8A%D8%B9%D9%86%D9%8A-%D9%87%D8%B1%D9%83%D8%B3-%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D9%88-%D8%B4%D9%88%D8%AF-%D8%8C%D9%BE%D8%B3-%D9%85%D9%88%D9%84%D8%A7-%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%AF%D9%8A%D8%AB-%D9%87%D9%85)



در حدیث غدیر اومده که : وال من والاه يعني هركس دوست او شود ،پس مولا درابتدای حديث هم - hosein - 08-20-2019 05:40 PM

سلام

احوال شما

تویِ حديث غدیر اومده که« اللهم وال من والاه و عاده من عاداه

يعنی : هركس دوست او شود توهم دوستش باش و دشمن دشمنانش باش »

اگر منظور از مولا، سرپرست هست، چطور تویِ ادمه حدیث گفته : خدایا هر کس دوست او هست دوستش بدار ؟ باید می گفت : هر که مطیع او بود رو دوس بدار. ولی گفته هر که اون رو دوس داره .

پس منظور دوست هست نه مولا .

جواب : نه داداش .

اولا : اين دعا، بعد از اینکه پیامبر فرمود : «الست اولی بكم من انفسكم»

یعنی : من اولی بر سرپرستی شما نیستم ؟

بعد از این بوده . پس حمل بر معنای سرپرستی می شه و این جوری معنی می شه که :

«بار خدايا! هر كس كه ولايت حضرت علي عليه السلام را پذيرفت او را دوست بدار، و هر كس از ولايت او سرباز زد او را دشمن دار».

دوم اینکه : این جمله تفسیر روشنی داره و صراحت در امامت و عصمت امیر مومنان علیه السلام داره. به بیان زیبایی که علامه امینی دارد که می فرماید :

« پس از آنکه پیامبر گرامی علی علیه السلام را به امامت امت منصوب نمود ، آن حضرت مطلع بود كه در ميان مردم كسانى هستند كه بر علي عليه السّلام رشک ميبرند و نيز اشخاصي هستند كه با آن جناب كينه مي ورزند...

در نتیجه: شروع فرمود بدعا كردن به آنها كه پيرو و دوست و ياور اويند و نفرين به آنها كه بر سر دشمنى و اعراض از اويند تا بدينوسيله امر خلافت براى او تماميّت يابد و مردم بدانند كه پيروى و دوستى علي عليه السّلام موجب بهره ‏مندى از موالات خداى سبحان و دشمنى و اعراض از علي عليه السّلام موجب خشم و سخط پروردگار است ...،

چون رسول خدا نسبت به هيچ يک از شؤن و زمانهاى او استثنائى در فرمايش خود نياورده، ما خواهيم دانست كه على عليه السّلام در هيچ زمان و در هيچ حال فاقد عصمت و عدالت و حق خواهى نبوده، و كسى كه داراى چنين مقامى باشد واجب است كه امام بر خلق باشد .(1)

نظر شما چیه
-----------------------------------------------------------------------
(1) ترجمه الغدیر ج 2 ص 342