تالار گفتمان بشیران
عزاداری شیعیان ایران در سوگ امام حسین علیه السلام ریشه تاریخی دارد. - نسخه‌ی قابل چاپ

+- تالار گفتمان بشیران (http://forum.bashiran.ir)
+-- انجمن: معارف و اعتقادات (/Forum-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81-%D9%88-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%AA)
+--- انجمن: اهل بیت علیهم السلام (/Forum-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85)
+---- انجمن: امام حسین (ع) (/Forum-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%B9)
+---- موضوع: عزاداری شیعیان ایران در سوگ امام حسین علیه السلام ریشه تاریخی دارد. (/Thread-%D8%B9%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%88%DA%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF)



عزاداری شیعیان ایران در سوگ امام حسین علیه السلام ریشه تاریخی دارد. - hosein - 09-15-2019 06:00 PM

سلام

احوال شما

سوال : عزاداری شیعیان ایران در سوگ امام حسین علیه السلام ریشه تاریخی داره؟

جواب : خودتون ببینید .

روز اول محرم مورد تعظیم مسلمانان است [بود]. زیرا آغاز سال است. در این روز، پارسیان شیعه روزه میگیرند [میگرفتند]. ملت اسلام همواره این روز را عزیز میدانستند، تا آنکه قتل حسین بن علی ابن ابیطالب علیه السلام در این روز اتفاق افتاد. او و یارانش را از راه بستن آب بر آنان، گذراندن از دم شمشیر، آتش در خیام حرم، بر نیزه کردن سرها، اسب دوانیدن بر اجساد، که در هیچ امتی [حتی] با اشرار خلق چنین نکرده اند، از میان بردند.

از این تاریخ مسلمانان عاشورا را شوم دانستند. ولی بنی امیه در این روز لباس نو پوشیدند و زینت و زیور کردند، سرمه به چشم خود کشیدند، این روز را عید گرفتند و عطرها استعمال کردند.

اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّة

ولی شیعیان از راه تاسف و سوگواری به قتل سیدالشهداء، در مدینه السلام و بغداد و شهرهای دیگر، گریه و نوحه سرایی میکنند و تربت مسعود حسین علیه السلام را در کربلا زیارت میکنند.(1)

نظر شما چیه
-----------------------------------------------------
(1) آثارالباقیه؛ ابوریحان بیرونی؛ ترجمه اکبر دانال سرشت؛ ص۵۲۴