گریه بر مرده حرام نیست چون پیامبر هم ...

[hosein]

سلام

احوال شما

سوال : این درسته که : گریه کردن بر مردگان جایز نیست و پیامبر هم بر مردگان گریه نمی کردن و تنها برای آنان دعا می کردند. آیا از کتب اهل سنت مدارک مبنی بر عزاداری برای مردگان وجود دارد؟

جواب: با مراجعه به کتب و روایات اهل سنت می بینیم که پیامبر گرامی بارها در فراق عزیزان گریه کرده و دیگران را هم به اقامه عزا و گریه کردن دعوت کرده است .

1- در روایتی اومده که علی علیه السلام فرمود :

« چون خبر رحلت پدرم ابوطالب را به پیامبر دادم ، ایشان گریه کرد و فرمود او را غسل دهید و کفن کنید و به خاک بسپارید ، خداوند او را رحمت کند و بیامرزد»(1)

2 - در مرگ فرزندش ابراهیم گریه می کرد ، وقتی عبدالرحمان بن عوف از گریه او تعجب کرد فرمود :

« چشم گریه می کند و دل غمگین و محزون است ، ولی سخنی نمی گوییم مگر آنچه خدا را راضی کند ، ای ابراهیم ما در فراق تو محزون و غمگین هستیم »(2)

3 - انس بن مالک می گوید :

« یکی از دختران پیامبر در مدینه از دنیا رفت ، ما شاهد حضور پیامبر بر بالین او با چشمانی اشکبار بودیم »(3)

4 - ابوهریره می گوید :

« پیامبر به زیارت قبر مادرش رفته و در آنجا گریست و همراهان خود را نیز گریاند »(4)

5 - مورخان اهل سنت می نویسند :

« هنگامی که خبر درگذشت فاطمه بنت اسد را به پیامبر دادند ، پیامبر بر او گریه کرد و خطاب به او فرمود خوب مادری برای من بودی»(5)

6 - ابن مسعود می گوید :

« پیامبر آن گونه در شهادت عمویش حمزه اشک می ریخت که ندیده بودیم به مانند آن برای کسی اشک بریزد ، به قدری با صدای بلند گریه کرد که حالت غش به او دست داد »(6)

7 - روایت کرده اند :

« در بازگشت از جنگ احد صدای گریه را از خانه های مردم مدینه شنید و از آنجا که صدای گریه از خانه عمویش حمزه نشنید ، فرمود عمویم حمزه گریه کن ندارد »(7)

از آن پس اهالی مدینه نخست برای حمزه گریه می کردند آنگاه برای مردگان خود(8)
ابن اثیر می نویسد :

« از آن روز تا کنون زنان نخست برای حمزه و سپس برای کشته شدگان خود عزاداری می کنند »(9)

8 - وقتی جعفر بن ابی طالب شهید شد :

« پیامبر فرزندان جعفر را فرا خواند ، و در حالی که آنان را می بویید ، اشک از چشمانش جاری گشته بود و می فرمود گریه کنان باید بر همانند جعفر گریه کنند»(10)

9 - پیامبر گرامی در حالی که بر مرگ عثمان بن مظعون می گریست بر پیکر بی جان او بوسه می زد .(11)

10 - در نقل دیگری آمده است :

« فردی از خاندان پیامبر از دنیا رفت ، زنان مدینه اجتماع کردند و بر او گریه کردند ، عمر آنان را از گریه باز داشته و پراکنده ساخت ، پیامبر فرمود ای عمر بگذار تا گریه کنند ، چشم اشک می ریزد و دل می سوزد »(12)

تمام این روایات دلالت بر مشروعیت و جواز گریه کردن بر کسانی که از دنیا رفته اند می کند و جای هیچ شک و تردیدی در صحت این اعتقاد باقی نمی گذارد .

این مساله به قدری روشن و بدیهی بوده است که عایشه می گوید :

« پس از ارتحال پیامبر و در سوگ او ، من به همراه دیگر زنان ، برخاسته و بر صورت و سینه خود می زدیم»(13)

البته روایات اهل سنت که دلالت بر مشروعیت و جواز عزاداری و گریه بر مردگان دارد ،بیش از آنچه ذکر شد می باشد که دوستان جهت آگاهی رجوع فرمایند(14)

نظر شما چیه
------------------------------------------------------------------------
(1) الطبقات الکبری ج1 ص123

عمده القاری ج8 ص55
(2) صحیح بخاری ج1 ص439
(3) صحیح بخاری ج1 ص432
(4) صحیح مسلم ج2 ص671

(5) تاریخ مدینه دمشق ج42 ص574

ذخائر العقبی ج1 ص56
(6) ذخائر العقبی ج1 ص181

السیره الحلبیه ج2 ص534
(7) مسند احمد ج2 ص40

(8)المعجم الکبیر ج11 ص391

مجمع الزوائد ج6 ص120

الاستیعاب ج1 ص374
(9) اسد الغابه ج2 ص68
(10) مسند احمد ج6 ص370

السیره النبویه ج5 ص31

السیره الحلبیه ج2 ص790

(11) سنن ترمذی ج3 ص314

المستدرک علی الصحیحین ج1 ص514
(12) مسند احمد ج2 ص110

سنن نسائی ج1 ص610

المستدرک علی الصحیحین ج1 ص537
(13)السیره النبویه ج6 ص73

مسند احمد ج6 ص274

الکامل فی التاریخ ج2 ص186
(14)الغدیر ج6 ص224