وظایف شیعیان در زمان غیبت امام زمان(عج)

[مدیر انجمن]

2- تقويت اعتقاد به امام زمان عليه السلام


تحكيم مبانى اعتقادى و حفظ گوهر عقيده به ولى عصر عليه السلام يك اصل مهم و يك وظيفه جدى براى هر شيعه اى است كه مى خواهد از آراء و نظريات گمراه كننده آخر زمان در امان باشد.
زراره گويد:
امام صادق عليه السلام فرمود:
زمانى بر مردم خواهد آمد كه امام آنها غايب مى شود. عرض كردم : مردم در اين زمان چه مى كنند؟ فرمود: به ولايت او تمسك جويند تا آشكار شود.(1)

چه كسانى كه يك عمر دم از ولايت او مى زنند امّا قلب آنها گرفتار ترديد مى شود.

امام جواد عليه السلام مى فرمايد:
او بعد از محو نامش و مرتد شدن اكثر كسانى كه معتقد به امامتش مى باشند قيام مى كند.(2)

در صدر اسلام همه به وجود قائم عليه السلام اعتقاد داشتند، امّا اكنون مضمون اين حديث در فرقه هاى مختلف اسلامى به جز شيعه دوازده امامى تحقق يافته است و حتى عدّه اى از كسانى كه از زمره شيعيان محسوب مى شوند از اعمال و اخلاق و روحيه اى برخوردارند كه گويا مهدى عليه السلام كمترين جايگاهى در زندگى آنها ندارد. البته هر چه از صدر اسلام فاصله مى گيريم و عصر غيبت طولانى تر مى شود غروب دين دارى فرا مى رسد و زمستان دين دارى كه نويد بخش بهار آن است لايه هاى سرد و سنگين خود را بر روى زمين پهن مى كند و چه كسانى كه در اين سرماى زمستانى تلف مى شوند.

رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود:
او غيبتى طولانى خواهد داشت و امت ها درباره او به سرگردانى و حيرت خواهند افتاد و از دين خود منحرف مى شوند. در اين هنگام مثل ستاره اى درخشان به سوى مردم روى مى آورد.(3)

در چنين اوضاع و شرايطى كه زمستان دين دارى است ، يك گل ، از يك گلستان در فصل بهار دين دارى ، ارزشمندتر خواهد بود. از اين رو شيعيان عصر غيبت ار ويژگى هاى ممتازى برخوردارند كه به برخى احاديث آن اشاره مى كنيم .

امام سجاد عليه السلام فرمود: همانا كسانى كه در زمان غيبت او به سر مى برند و به امامت او اعتقاد داشته و منتظر ظهورش هستند از مردم هر زمانى برترند زيرا خداوند عقل و فهم و معرفى به آنها داده است كه عصر غيبت براى آنها نظير زمان حضور و مشاهده است و آنها را در زمان غيبت به منزله كسانى قرار داده است كه در پيش ‍ رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در راه خدا شمشير مى زنند. اينها مخلصان واقعى و شيعيان راستين و دعوت كنندگان پنهان و آشكار به دين خدا هستند.(4)

و امام كاظم عليه السلام فرمود:
خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به ما محبت مى ورزند و بر دوستى ما و برائت از دشمنانمان ثابت قدم مى باشند. اينها از ما هستند و ما هم از آنها هستيم . آنان راضى شدند كه ما امام آنهاباشيم و ما هم راضى شديم كه آنان شيعيان ما باشند و خوش به حال آنها. به خدا قسم ، آنها در روز قيامت با ما و در مرتبه ما هستند.(5)

و امام باقر عليه السلام فرمود:
زمانى بر مردم خواهد آمد كه امامشان از آنها غايب خواهد شد. خوش به حال كسانى كه بر ولايت ما در اين زمان ثابت و استوارند. كمترين ثوابى كه براى آنها مى باشد اين است كه خداى بلند مرتبه به آنها مى فرمايد: به سرّ من ايمان آورديد و غيب مرا پذيرفتيد. پس مژده باد شما را، به ثواب نيكوى من .

شما، از زن و مرد، حقيقتا بنده من هستيد، از شما مى پذيرم و بر شما عفو مى كنم و مى بخشم و به خاطر وجود شما به بنده هايم باران عطا مى كنم و بلا را ار آنان دفع مى نمايم و اگر شما نبوديد عذابم را بر آنها نازل مى كردم .(6)

__________________
1- بحارالانوار، ج 52، ص 149.
2- بحارالانوار، ج 51، ص 30.
3- بحارالانوار، ج 51، ص 72.
4- بحارالانوار، ج 36، ص 387.
5- بحارالانوار، ج 51، ص 151.
6- بحارالانوار، ج 52، ص 145.