تجلی ، توجیه ادعای خدایی بهاء - نسخه‌ی قابل چاپ +- تالار گفتمان بشیران (http://forum.bashiran.ir) +-- انجمن: ادیان و مذاهب (/Forum-%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%B0%D8%A7%D9%87%D8%A8) +--- انجمن: مذاهب و فرق و ... (/Forum-%D9%85%D8%B0%D8%A7%D9%87%D8%A8-%D9%88-%D9%81%D8%B1%D9%82-%D9%88) +---- انجمن: بهائیت (/Forum-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D8%AA) +---- موضوع: تجلی ، توجیه ادعای خدایی بهاء (/Thread-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C-%D8%8C-%D8%AA%D9%88%D8%AC%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A1)

تجلی ، توجیه ادعای خدایی بهاء - hosein - 04-15-2019 04:11 PM سلام احوال شما سوال : تجلی ، توجیه ادعای خدایی بهاء؟ یعنی چی ؟ نویسندگان بهائی مدعی پیامبری بهائیت، در موارد بسیاری ادعای خدایی و حتی خدا آفرینی داشته است.(1) بخاطر همین مبلّغان بهائی برای توجیه این انحرافات پیامبرخوانده‌ی خود، تجلّی را بهترین راه برای توجیه انحرافات او پیدا کردن که : «می‌توانیم بگوییم در جمله "لا إله إلا أنا" مقصود از ضمیر، مظاهر مقدسه هستند که به این خطاب تکلم می‌فرمایند. زیرا حقیقت مظاهر الهی، حقیقت واحده است و لهذا می‌گوید: "لا إله إلا أنا". روح أعظم، قوه تجلّی به جمیع صور را داراست. از این جهت ما می‌توانیم بگوییم که مظهر ذات خدا عبارت از خداست و مشاهده مظهر خدا، مشاهده نفس خداست».(2) جواب : اولاً: ذات الهی محیط و بی‌نهایت و کُنه او درک نشدنی است. لذا چگونه مخلوق محدودی می‌تواند خود را مظهر "ذات" خدا بخواند! بخاطر همین خدا تویِ قرآن سوره شوری آیه 11 فرموده : ... لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ترجمه : هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست. ثانیاً: پیشوایان الهی همواره با غالیان و کسانی که ادعای حلول خدا در اجسام آن‌ها را می‌کردند، برخورد شدیدی کرده و از این‌ رو احادیث بسیاری در نفی غلوّ و غالی وجود دارد.(3) ثالثاً: نویسندگان بهائی برای توجیه غلط‌های پیشوایان خود، با چه سندی پیامبران را متهم به ابراز ادعای "خدایی" می‌کنند، در حالی‌که خدای تعالی صراحتاً در قرآن سوره آل‌عمران آیه 79 می‌فرماید: «مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ ترجمه : برای هیچ بشری سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانی و حکم و نبوّت به او دهد سپس او به مردم بگوید: "غیر از خدا، مرا پرستش کنید!" بلکه (سزاوار مقام او، این است که بگوید مردمی الهی باشید، آن‌گونه که کتاب خدا را می‌آموختید و درس می‌خواندید! (و غیر از خدا را پرستش نکنید!)». نظر شما چیه ----------------------------------------------------------------------- (1) عباس افندی، مکاتیب، کردستان العلمیه: 1330 ق، ج 2، ص 255-254. (2)احمد حمدی آل‌محمد، دلیل و ارشاد، 126 بدیع، ص 73. (3)ر.ک: محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، 1404 ق، ج 7، ص 287-282.